Mobiel Kinderatelier Klarendal

Ontmoeting met Sherwin (10) en Yasar (9) in de Rappartstraat, waar ze aan het voetballen zijn.

Yasar ken ik van de school waar mijn dochter op zit. Zijn grootvader Kemal, die ook hier in de straat woont, ken ik als beheerder van het volkstuincomplex waar we een moestuin hebben.

Met meerdere kinderen uit de omgeving wordt samen gevoetbald op deze plek, daar zitten ook meisjes bij. Sherwin gaat ook nog eens 3 keer per week zaalvoetballen in de sporthal. Verder wordt er hier door de kinderen gestept, gefietst en gaan kinderen wel eens springtouwen en spelen ze verstoppetje. Als het weer slecht is of wanneer het te koud is om buiten te voetballen, spelen ze bij elkaar in huis – vaak met de spelcomputer.

Op de vraag wat ze er van vinden dat Nederland heeft verloren met het EK, zeggen ze dat het Nederlandse team het veel beter kan, maar dat het door de trainer komt, die niet goed zijn best heeft gedaan met de trainingen omdat hij door een ander land is gekocht.

Ze maken met de camera die ik heb meegenomen een hele serie foto’s en filmpjes van elkaar, terwijl ze voetballen. Ze zoomen een paar keer in en uit en fotograferen vanuit verschillende afstanden en standpunten. Yasar heeft er veel plezier in. Hij bezit een camera die hij meeneemt als er bijvoorbeeld een bruiloft is – en waarmee hij dan foto’s maakt. Hij heeft al vier keer meegedaan met het Kinderwijkteam. Iedere donderdag gaat hij zwemmen.

Sherwin gaat wel eens naar de kinderdisco in het wijkcentrum en houdt ook van tekenen.

Ik vraag ze of ze misschien zin hebben om een keer deze omgeving te tekenen – dat lijkt ze wel wat – we maken een afspraak voor volgende week.

Wordt vervolgd!

1. Jennifer maakt een foto, met op de achtergrond het talud bij Velperpoortstation en een van de enorme posters van het Modekwartier. (foto door Max)

Ontmoeting met Jennifer (9 jaar) en Ellen (6 jaar) – de twee  dochters van de eigenaars van de snackbar op de hoek van de Rosendaalsestraat en de Sonsbeeksingel, pal tegenover Velperpoortstation. De snackbar bevindt zich op de ene hoek van een huizenblok aan de Sonsbeeksingel, het Kinderatelier is op de andere hoek. Ik ken de eigenaars en zie hun kinderen vaak buiten spelen en op de stoep tekenen met krijt. Dit is een drukke hoek van Klarendal: Samen met de Hommelsepoort vormt de fietstunnel onder het Velperpoort station de doorgang tussen de binnenstad en Klarendal. Er komen veel fietsers en brommers langs, die vanuit de stad via de fietstunnel naar de Geitenkamp en de andere wijken achter Klarendal gaan. De meisjes hebben geleerd om rekening met het drukke verkeer te houden. Velperpoort vormt ook een toegang tot het Modekwartier – dat wordt duidelijk gemaakt door enorme posters en door wegbewijzering. Naast de snackbar is het posttheater\in het KAB gebouw, waar ondermeer het tv programma De Lama’s werd opgenomen. Het spoor is overduidelijk de grens tussen stadskern en omliggende woonwijken.De snackbar vormt een bruisende ontmoetingsplek voor buurtbewoners en voorbijgangers. Omdat de meisjes vaak buiten voor de snackbar spelen, zijn ze een onderdeel van dat bruisend leven.

We maken een wandeling langs de plekken waar ze vaak spelen – en maken er foto’s. De route gaat langs de Rosendaalsestraat, de Sonsbeeksingel, de Paulstraat, de Putstraat, en via de Catharijnestraat weer naar de snackbar. In vier huizen op de route wonen kinderen waar ze vaak mee spelen. De meisjes genieten erg van het fotograferen en Jennifer maakt uit zichzelf ook een paar tekeningen – van de buurt en zelfs van de foto-activiteit zelf.

2. Zitje voor de snackbar op de hoek van de Rosendaalsestraat en de Sonsbeeksingel, pal tegenover Velperpoortstation. Jennifer (9) en Ellen (6) zitten aan een tafeltje huiswerken te maken en te tekenen. Ik leg ze uit wat we kunnen gaan doen en of ze foto’s willen maken van de plekken waar ze graag spelen. Dat wilden ze zeker. Een vriendin van het gezin, die door de kinderen “oma” wordt genoemd, gaat met ons mee. (foto door Max)

3. Eerst maakt Jennifer foto’s rondom de snackbar. (foto door Max)

4. Foto door Jennifer van de spoorweg, waar net een trein voorbijkomt. Hier begint de Sonsbeeksingel. 

5. Jennifer maakt een foto, terwijl Ellen meekijkt. (foto door Max)

6. Ellen poseert op de stoep voor de snackbar. Foto door Jennifer gemaakt.

7. Jennifer geeft Ellen uitleg voor het gebruik van de camera. (foto door Max)

8. Foto door Ellen van het kantoorgebouw waar omheen ze vaak spelen. Hiervan gaan we binnenkort nog een fotoverslag maken.

9. Met Ellen en Jennifer op de step maken we een rondje door de buurt, langs plekken waar ze graag spelen. Eerst gaan we de hoek om de Sonsbeeksingel in. (foto door Max)

10. Door Jennifer gemaakte tekening van haarzelf en Ellen op de step. Klarendal kent aardige hoogteverschillen, zeker voor Nederlandse begrippen – dat zie je ook in deze tekening van Jennifer, die ik als cadeau meekreeg.

11. In de Paulstraat komen ze vaak en ook hier weten ze goed op het verkeer te letten – het is een woonerf en er is weinig autoverkeer. In de buurt van de Putstraat wonen veel oranjefans. De volgende avond zal de EK wedstrijd Nederland-Duistland worden gespeeld. (foto door Max)

12. Tekening van Jennifer van de activiteit.

13. Jennifer poseert op een metalen hek bij de ingang van een woning. Ze spelen vaak op deze plek. zie foto 14.

14. Portret van Jennifer door Ellen gemaakt. (foto door Max)

15. De lol van het fotograferen: Ellen maakt een foto van man die in zijn auto aan het wachten is.  (foto door Max)

16. De man in de auto zwaait naar Ellen die een foto van hem maakt. zie foto 15.

17. De lol van het fotograferen: Dit hondje is vaak op straat aan te treffen en wordt door Ellen vereeuwigd.

18. Foto door Ellen gemaakt van een hondje dat vaak op straat rondscharrelt. zie foto 17.

19. De lol van het fotograferen: Ellen maakt een foto van een nietsvermoedende bromfietser en peilt vervolgens zijn reactie. De middelste foto is door Ellen gemaakt, de andere twee door Max.

20. Ellen krijgt de smaak van het fotograferen te pakken. Hier neemt ze een foto van een trap die leidt naar een woning.(foto door Max) zie foto 21.

21. Foto door Ellen gemaakt van een trap die naar een woning in de Paulstraat leidt. zie foto 20.

22. De lol van het fotograferen: Negen foto’s door Ellen gemaakt – misschien zijn de foto’s niet zo bedoeld door Ellen, maar toch kan je de foto’s mooi vinden zoals ze zijn: de serie laat de kleuren van de omgeving zien.

23. In de Putstraat poseert Jennifer voor Ellen. (foto door Max) Zie foto 24.

24. Jennifer door Ellen gefotografeerd. Zie  foto 23.

25. Foto door Ellen van de Putstraat. Op de hoek van de Putstraat en de Paulstraat wordt op dit moment een appartementencomplex gebouwd.

26. In de Catharijnestraat bellen Ellen en Jennifer bij een van hun vrienden in de buurt aan, maar deze is niet thuis. (foto door Max)

27. In de Catharijnestraat stept Jennifer heuvelafwaarts, richting de snackbar. (foto door Max)

28. Terug bij het zitje voor de snackbar: Aan enkele mensen, waaronder ik, “oma” en een andere vriendin van het gezin, worden door de moeder van de meisjes oesters aangeboden. Die zijn de dag ervoor in Zierikzee door het gezin gevangen. Het is een gezellige drukte rondom het zitje – voorbijgangers en klanten blijven hangen voor een praatje, een groep mannen praat druk over de EK, de moeder laat een krantenartikel over de snackbar zien dat vandaag in de krant is afgedrukt. De “oma” zegt dat ze vrijwilliger wil zijn bij het Mobiel Kinderatelier. (foto door Max)

29 en 30.  Jennifer maakt met krijt een tekening van de zee, met een orka en anderen zeedieren. Al jarenlang zie ik krijttekeningen op de stoep bij de snackbar en ik heb er meerdere keren foto’s van gemaakt. (foto door Max)

31. Foto van het Velperpoortstation door Jennifer gemaakt – ook op deze plek hangt een grote poster van het Modekwartier.

32. Uit zichzelf tekent Jennifer het station na, terwijl ze aan een tafeltje voor de snackbar zit. (foto door Max)

33. Jennifer houdt haar tekening omhoog. (foto door Max)

34. Jennifer’s tekening van hetVelperpoortstaiton. (uitvergroting van foto 33)

Een beeldkrant met foto’s van tekeningen en schrijfsels die kinderen op de Klarendalse straten en muren aanbrengen met stoepkrijt.

Een fotoserie gewijd aan de creativiteit van kinderen en het plezier van tekenen, schrijven en communiceren.

(Stoepkrijt is niet te vergelijken met de verf uit spuitbussen! – we zijn nadrukkelijk tegen graffiti met spuitbussen en andere vormen van vandalisme)

Hand ; Noordpad ; foto: 15 juni 2012

 Vis ; Roosendaalsestraat ; foto: 12 juni 2012

Bezoek aan de Javastraat, woensdagmiddag 30 mei 2012

Bij een van de lage flatgebouwen (3 verdiepingen, bouwjaar 1977) ontmoet ik op woensdagmiddag een groepje kinderen en volwassen, sommige daarvan ken ik.  Zoey en Marley, 10 en 9 jaar, leiden me met plezier rond langs de plekken waar ze spelen. Het is stenige omgeving, die met kinderen helemaal geen rekening heeft gehouden, maar toch weten de kinderen de plekken met natuur te vinden en maken ze zich de omgeving goed eigen. Ze vertellen er veel over en Zoey maakt een hele serie foto’s. Later komt ook Jurmainilson van 7 jaar er bij en hij maakt ook foto’s van de plekken waar hij speelt. Een van de volwassen vrouwen is hier opgegroeid. Op de vraag of zij hier goed kon spelen als kind antwoord ze : “Je maakte er zelf wat van, he”.

De groep kinderen en volwassenen  maken iets bijzonders van deze plek – de sfeer is gezellig, ontspannen, bruisend zelfs – de mensen open en vrolijk.

Foto gemaakt door Zoey

Jurmainilson maakt een serie fotos.  Op de achtergrond de pastorie van de kerk in de Verlengde Hoflaan.

 04. Jurmainilson legt een plek vast waar hij graag speelt.

Hij voetbalt, fietst en skateboard er met veel andere kinderen samen.

05. Foto door Jurmainilson gemaakt.

06. Jurmainilson in actie.

07. Foto door Jurmainilson gemaakt.

08. Jurmainilson fotografeert het steegje tussen de wooncomplexen waar veel door de kinderen uit de buurt wordt gespeeld.

09. Foto door Jurmainilson gemaakt van het steegje tussen de huizen.

10. Zoey maakt een foto van een plek waar ze veel speelt. zie heronder.

11. Door Zoey gemaakte foto van een van haar favoriete speelplekken

12. Marley poseert voor een foto die Zoey van hem maakt. zie foto nr. 13.

De kinderen zoeken de weinige natuur in deze omgeving graag op.

13. Foto door Zoey – de kinderen spelen hier vaak – maken soms “eten” en zoeken beestjes.

Marley heeft wel eens een gebakken sprinkhaan gegeten, maar dat was niet hier.

14. Over het muurtje en langs dit pad kom je bij een van de favoriete speelplekken van kinderen uit de buurt.

Foto door Zoey.

15. In dit plantsoen is een plek waar door verschillende clubjes kinderen uit de buurt wordt gespeeld. Dat gaat meestal wel goed, hoewel er ook kinderen zijn die minder netjes zijn. De club waar Zoey en Marley bij zijn noemt deze plek “Het Houtje”, omdat er zoveel bomen staan. hun club bestaat uit neefjes en nichtjes, waarvan sommigen hier in de straat wonen en anderen op bezoek komen. Er zijn wat spullen die door kinderen hier naar toe zijn meegenomen, onder andere een stoel.

16. Door Zoey gemaakte foto van Marley die “Het Houtje” bezoekt.

17. Foto door Max van Zoey in “Het Houtje”

18 . Portret van Marley en “Het Houtje” – door Zoey. De kinderen maken hier wel eens brandnetelsoep.

19. Foto’s 20 t\m 23 zijn door Zoey gemaakt. Tussen de wooncomplexen en er achter wordt ook veel door de kinderen uit de buurt gespeeld – voetballen, tikkertje.

Zoey speelt op verschillende plekken in Arnhem bij familie – in Arnhem Zuid en in de Kapelstraat in Klarendal. De Kapelstraat is leuk voor kinderen om te spelen, zegt ze. “Veel kinderen die op straat spelen – en iedereen loopt zo bij elkaar naar binnen.” Maar in de Javastraat vindt ze het leukst om te spelen “hier is de gezelligste plek”.

Fotos 20 t\m 23 zijn door Zoey gemaakt. Tussen de wooncomplexen en er achter wordt ook veel door de kinderen uit de buurt gespeeld – voetballen, tikkertje. Op de achtergrond de kerk in de Verlengde Hoflaan.

24. Foto door Max. De kinderen voelen zich op hun gemak op deze plek – er zijn veel familieleden en buren op straat.

“Hoe zien kinderen hun straat?” – Straatproject Klarendal en omgeving, 2008, Max Kuiper.

Kinderen laten wat ze in hun straat belangrijk vinden en hoe ze van hun omgeving gebruik maken

– d.m.v. tekeningen, fotografie, interviews, enz.

Expositie van de tekeningen en foto’s op de ramen van het Kinderatelier, Sonsbeeksingel 151, Arnhem

Op woensdagmiddag 16 mei 2012 zie ik op de Lindenheuvel wat kinderen spelen – een klein wijkje dat ruim 10 jaar geleden is gebouwd op het terrein van een militair hospitaal. Het hoofdgebouw is bewaard gebleven en verbouwd tot appartementen.

1. Een oude foto van het militair hospitaal, dat begin 20e eeuw is gebouwd.

bron: http://www.legerplaats.nl/arnhem/_arnhem.htm

Drie meisjes van 6, 7 jaar spelen in wat als tuin is aangelegd aan de voorkant van het hoofdgebouw.

Ze willen meedoen met de tentoonstelling en van hun ouders krijg ik ook toestemming.

De meisjes laten graag aan mij zien wat ze er zoal doen, ze vertellen er veel over en maken foto’s met een camera die ik heb meegenomen.

2. Een van de meisjes maakt een foto van de speelplek 

3. Poseren voor een foto die een van de meisjes heeft gemaakt

4. Foto’s door de kinderen gemaakt

5. Gebruik van de natuur maken

Er zijn geen specifieke voorzieningen voor kinderen gemaakt in dit wijkje, maar de kinderen uit de buurt weten er hoe dan ook goed gebruik te maken van de tuin: het is een echte ontmoetingsplek voor de kinderen en naast voetballen, fietsen en steppen gebruiken kinderen ook op andere manieren de tuin:

Deze drie meisjes maken van simpele dingen uit de natuur: zand, takjes en bladeren eigen maaltijden die ze op een “vuurtje” bereiden: op een takje worden blaadjes geprikt zoals bij shaslick of saté – een hapje zand wordt in een boomblaadje gelegd dat wordt opgevouwen.

Belangrijk is dat de meisjes met nadruk zeggen dat ze liever in de natuur spelen dan in een speeltuintje met toestellen!

“Het Zwaluwpark ligt aan de Zwaluwstraat in het noorden van Klarendal en grenst aan het park Klarenbeek.  Binnen anderhalf jaar tijd zijn 36 eengezinswoningen en 68 appartementen gebouwd.  7 februari zijn de eerste woningen opgeleverd ”
(bron: http://www.arnhem.nl/Actualiteiten/Archief_nieuws/Maart_2012/Woningen_in_Zwaluwpark_gereed )

Er spelen op zondagmiddag de 13e mei twee kinderen op de “straat”, die van planken is gemaakt – de straat is een kruising tussen een brug, een balkon, een steiger en een veranda. Bram heeft vandaag met krijt straten op de houten planken getekend.

Edith (6 jaar ?) en Bram (4 jaar ?) wonen net een week in deze nieuw buurt en veel huizen staan leeg of worden ingericht. Overal zijn kale zanderige hellingen en lege stukken grond te zien: daar moet allemaal nog gras en ander groen komen, zoals het billboard laat zien. De woningen hebben zelf heen tuin.
Het fijne van de plek is dat er geen auto’s komen. De kinderen kunnen lekker in de buurt van hun huis spelen, op hun fiets rondrijden zonder last van auto’s te hebben.

Er moet nog een speeltuintje worden ingericht op een cirkelvormige plek, die gemaakt is op een speciale plek in de buurt, op een aparte laag in de woonomgeving, die via een trap te bereiken is. Edith noemt dit de fijnste speelplek van de buurt – ze zou er graag een klimtoestel met een glijbaan willen.

Onder een brug naast hun huis hebben de kinderen afgelopen week een keer een hut gemaakt – in het zand zijn hun voetsporen nog te zien. Als we naar de plek kijken laat Edith per ongeluk een muntje vallen in het zand onder de brug. Dit wordt gelijk een spelletje waar Bram ook aan meedoet – ze laten het muntje van de brug vallen en lopen van de helling naar beneden om het weer op te halen.

Er is een plan van een aantal ouders in het Zwaluwpark om een keer een bijeenkomst te organiseren
voor de kinderen om ze kennis met elkaar te laten maken.

Mijn indruk is dat deze twee kinderen zich al aardig thuis voelen op hun nieuwe plek.
Ik heb met de ouders van Edith en Bram afgesproken om over een tijdje weer langs te komen om te kijken hoe de kinderen van deze woonomgeving in ontwikkeling gebruik maken.
Ik wil graag weten wat het voor kinderen betekent om hier in deze omgeving op te groeien, met zijn besloten karakter en unieke “straten”.

Het mobiel Kinderatelier Klarendal is voorjaar 2012 van start gegaan.

In de Arnhemse wijk Klarendal werken Tessa Zoutendijk en Max Kuiper op verschillende plekken met groepjes kinderen.

Hun initiatief wordt financieel ondersteund door Kunstbedrijf en Volkshuisvesting.

Op dit blog zijn onze activiteiten en projecten te volgen.